het antwoord is ja. de materialen van precisie machinale bewerking onderdelen zijn onderverdeeld in twee categorieën: metalen materialen en niet-metalen materialen. voor metalen materialen, de hardheid is roestvrij staal de hoogste, gevolgd door gietijzer, gevolgd door koper, en tenslotte aluminium. de verwerking van keramiek, kunststoffen, enz.. behoort tot de verwerking van niet-metalen materialen.

fabrikanten van precisiebewerkingsonderdelen moeten vóór verwerking letten op de dichtheid van het materiaal. als de dichtheid te hoog is, is dit gelijk aan een hoge hardheid. als de hardheid groter is dan de hardheid van het draaigereedschap, het kan niet worden verwerkt . het zal niet alleen de onderdelen beschadigen , maar ook gevaar opleveren , zoals het mes dat eruit vliegt en mensen pijn doet.

niet alle materialen zijn geschikt voor verwerking. te zachte of te harde materialen zijn niet nodig of niet te verwerken. voor sommige gelegenheden, hoe hoger de hardheid van het materiaal, hoe beter, maar het is beperkt tot de hardheidsvereisten van de machinale bewerking onderdelen. het bewerkte materiaal mag niet te hard zijn. als het harder is dan de bewerkte onderdelen, kan het niet bewerkt worden. ten tweede, het materiaal is matig zacht en hard, dat is tenminste een graad lager dan de hardheid van de onderdelen . tegelijkertijd , het hangt ook af van de functie van de verwerkte apparaten en de redelijke selectie van materialen voor de onderdelen . voor machinale bewerking verwerking, de materiaalkwaliteit moet lager zijn dan de hardheid van de werktuigmachine, zodat deze kan worden verwerkt. niet alle materialen kunnen nauwkeurig worden bewerkt. sommige materialen hebben te veel hardheid en overschrijden de hardheid van de bewerkte onderdelen, die de onderdelen kunnen breken. daarom, zijn deze materialen niet geschikt voor precisiebewerking, tenzij ze zijn gemaakt van speciale materialen. onderdelen, of lasersnijden.